üzgünüm, cenazeme katılmayacağım...

Kirli camdan
zeytinyaðý gibi sýzarken
güneþ,
kelimeler çýkar
kýnýndan,
çið et üzerinde danseder eþek arýsý,
kova dolusu
bozuk para
misali aðýr,
yalanlar dökülür
dudaktan,
ucuz kahvaltý,
rahatsýz otobüs yolculuðunda
sunulan bayat kahve tadýnda…
Gül soyuyorum,
pembe yapraklar avucumda,
gözkapaklarým misali,
savruluyor sýcak rüzgarda…
Ýnandýðým ilk yalan,
kandýðým son kadýndý,
buzlu kaldýrýmda
otururken,
uzun hayatýn önemi yok,
gözünden öp,
cehenneme üzerinde dimdik gireceðin siyah atýnýn,
bulutlar þehirleri izler,
çöldeki kervan
hayat izi býrakýr geride,
bir insan acý biriktirir dilinde,
bir ateþ yanar içinde,
mum alevi misali sakin,
nefesinden beslenen bir ateþ,
doðumdan ölüme,
bazende ölünce yanar,
kalabalýkta bir adam yürüyor,
eli cebinde,
az önce çýkmýþ mezarýndan,
evine giden yolu arýyor,
deðiþmiþ sokaklar,
kokular ayný,
çöp ve laðým kokusu,
parfümlü bacak kokusu,
yalan ve ihanetin gözle görülen kokusu,
kalabalýkta bir adam yürüyor,
az önce çýkmýþ mezarýndan,
farký yok hayatýnýn,
genellikle ölümden…

















Sosyal Medyada Paylaşın: