di
SEFER
O
tel týnýr akrep ’ e, el güle deðemez
heybeye çakýl düþer hiç kimse ses edemez
asýlý masallar dizilmiþ aðlak bakireler için kirpiðe
her çýnladýðýnda gökkube
yerini arýyor kül ateþte
ýslaðýný özlüyor damla bulutta
bakarken aklým düne hayal diye
boyar akþam yaðmurunda bakir bir taþ alnýný külle
kýrbaç ister gecesine yitmiþ serçe
kusacaðým kara perdeli evlerin önünden her geçtiðimde
sesimden tutuyor kimsenin elinden tutmadýðý bir adam
mavi mavi örüyorum saçlarýný, sakalýna takýyorum
sokak köpeði bakýþlarýný omzumun ucuna ekiyorum
öpeceðim kimsesizliðim aklýma her düþtüðünde
konaðýný tarýyorum badem yaðlý bezlerle
kirpiklerin ne uzun bebek, aðzýnda meme izi
yamarým gözünden düþemeyen her damlayla
kadýnýn denize açtýðý deliði
doðuracaðým bir adam daha silah tutmayý her öðrendiðinde
SEN
eser matuf dalgasýnda denizin
façasý bozuk bir tünelde yolcu
uzar gider ödenmemiþ hesaplar
yarasý gözünün ucu
arada çalýyorum dudaðýndaki ýslýðý suya
satýyorum karanlýðýmý hançerleyip
nehirler yatak deðiþtiriyor
ölü taklidi yapan çakýllara gün doðuyor
saçlarý uzuyor bir kýzýn ansýzýn
gökyüzünden göz deðmemiþ bir yýldýz kayýyor
oku yar
ve baþladý duvarlara kazýdýðýný saymaya:
’
1 sis var
2 yýldýz tutar beni
3 ellerimi ay
4 ok ellerime benim
5 gözlerime yay
6 sis var
’
eþkýya iliðinde uzar þair
çingene dilinde sýzlar
öykü olur
çalýntý izler peþinde
öpülmüþ saçlar çýkar karþýma
ben deðilim ben deðilim ben deðilim
iðdiþ edilmiþ atlar þahý öte yana almýþ
mat olunmuþ aþk, süvarinin kanlý zýrhýndan
Afrodit’in koynuna zýpkýnlanmýþ
kilidi sökülmüþ kapýmýn, eþiði sürülmüþ
akdini bozmuþ kurt kuzuyla yaren olmuþ
deþilmemiþ yaralarýmý kundaklayýn,ciðerlerimin çivisini sökün
dökün kalbime kýzgýn yaðlar
daðlara sürün bahtýmý, ahýmý unutmayýn sakýn
yakýn bir söðüt olsun ama, aman dilerken bile
bileyim mümkün umut
in artýk gözlerimden boðmadý mý seni bu in
bin yýllýk asa veriyorum bin sýrtýna dünya senin
akacaðýn ýrmak kuyum deðil ininde sin
kýnýma akýn etti kan boyadý yüzümü kanlý asan
yýkýntýsýný süpürdüm çýkýnýmýn gölgene
takýnýrým ayaðýma hal hal yerine pranga
yakýnmam kilidim sende
kýnalý taþlarýn var çingenenin falda gördüðü
saçýna tak, aklýn uyusun, uzasýn kan
adam
cevizin göðe deðen ucundan
düþecek çarpma vakti asam
hiçim, biçim deðiþtirmiþ gün
kýrmýzý ay yüklenmiþ buluttan
çatlamýþ bir kaldýrým taþýndan adam
BEN
saçaklý merdiven bekler
týfýl bir geminin rotasýný
aklanmaz kusurlar yüzünden
batamayan gözlerime yaðar çiy
aklým izinin yitmesinde kalýr
kelimelerime aðýt dolar, dilime mendirekler
yerime, sancaðým söz dinler
pasýn tek rengi var sanýrdým
kývrýmlý þiirler büyütürmüþ oysa
oysa yaðýz bir tas olur
sunak olurmuþ suya düþen yýldýza
bakýr bir duvak, nazlý bir dere yataðý
ve son hamledeki kýlýç
zarýný yýrtmýþ döl
ve pardösüsünü unutmuþ yaðmur altýnda kaðýt helva
son nefeste söylenmeye sýra gelmemiþ þahadet topraðýn altýnda
HÝÇ
sýrrýný ele verir lal
sýrrýný ele verir la’l
bir de ay hilal
yorulmak nedir bilmez topraklar
el al ey kamburumdaki lal
sýrrýný sýrtýma yay
bu hediyeyi sýrrýma say
HER
uyluk kemiðini çorbama katýp
býldýrcýn yumurtasýndaki uykulunun
buyruðunu yerine getirdim
Baki’nin Naga’ya mektubunun
son lokmasý harlanmýþ köpek çobanýndan
dev öyküler dinledim
iðdeler havlanacak
çalýnacak
yarýnýna öykündüðüm serserilik uykusunun kulaðýna
kaçak bir tarla baþýnda terlediði hafýzýn
karnýma karalý armalar ayaklanacak
sabahýma iðnesine köpük düþmüþ paslý tasma havlayacak
dumaný sis belledim Ankara 90 ‘ýnda
gölgeyi iz
isimsiz adýmlarla dokundum topraðýna
yularýndan boþanmýþ eþþek
semerini yýkmýþ katýr
yelesini saçmýþ at gibi sorgusuz
okuyacak yine tuzunu týfýl geminin rotasýnýn lodos
denizi yýrtmak için yorulacak kadýn
yelesiz at kiþneyecek viþne çürüðü minderin üstüne
kuyunun ta dibinde olacak adým
hadým edilmiþ kuþlar kanatlanýr sesimin menzilinde
bir mendil açýlýr bir yerlerde
münzevi aðaçlar siyaha mevzilenmiþ gölgeme sýðýnýr
deniz atlarýný avlayacaklar
o yalana inanacaklar kendilerinin söylediði
evvelce yaðmalanmýþ kelimelerden çadýr yapýp
yaþanmamýþ bir dünya kurmak isterdim
gölgeme sýðýnmak ve anlaþýlmak
ve akrebe yenik
ve mavi ayaklý kuþ
ve þarap kadehinde kýrmýzý
ve yaný yýrtýk resim
ve yýkýk dökük kaldýrým
ve deli
ve veli
ve dili yanýk müeyyi
HEP
içilmemiþ andýn mahzunluðuna çeviriyorum gemimin rotasýný
deniz analarý sarmalýyor ve su yosunu
bu sarhoþluk sefer hali
yoksa ben her akþam içiyorum en bir baþýma halimle
eteðindeki raký kokusunu
menzillere varýyorum sýrf varýþ olsun diye
her durak sana dönüþ için
haritalar çiziyor buluttan
nefesimi yolluyorum sigaramýn kanadýnda
kargalar sarmalýyor, martýlar
yaðmura heves yok bulutta
duraklar aþýyorum ve bulutlar
aklýmý yolda buluyorum
ellerimi raký kokulu durakta
suya dönüyorum yüzümü doðruyu bir o dermiþ gibi
gözlerin sarmalýyor ve þarkýlar
anlar doluþuyor heybeme
aksimin ardý duvar
içinden geçesim var ve eteðine uzanasým
utanma
herkesin bir kere raký kokmuþluðu var
Dilek Ýsik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.