Dem vurma bana hiç eski seferden;
Akýncý mý olur? Yeni neferden;
Meyletmedik asla; zan’a duyuya
Zan ile yaþayan kerhen ölüdür.
Asla taþ atmadýk, kör bir kuyuya
Taþ attýðýmýz yer, dostun gölüdür.
Sözlerimiz sana elbet latife
Asla hor görmedik, bildik atýfe
Dostlar aðlayýnca sürmedik sefa
Sürenler biliriz, kimin dölüdür.
Çoktan geçti dostum mayanýn çaðý
Balý pek severim, çekemem yaðý
Þimdi ister bal ol, istersen aðý
Bu gidiþle yerin sahra çölüdür.
Yoktur, bilmez misin dilin kemiði?
Kalýn olur bazen sýkar imiði
Sevmem pek bilirsin, hiç polemiði
"Süleyman" denen þey onda sülüdür.
Kem gözlü olanlar, kem bakar sana,
Bazende sebepsiz, sapar bühtana
Sal onu kýyamet denilen ana
Salýnacak tek yol; Hakk’ýn yoludur.
Kimsenin canýna kastetmez elim
Ýstersen toplayýp derdest edelim
Yeter ki gönlünü bir mest edelim
Bilirsin bu dostun biraz delidir.
Ah dostum þimdiler elmalar çürük
Zevk-ü sefa için þiþiyor körük
Vatana kasteder daðdaki hirik
Biraz sabret gönül; mevlam uludur.
4 aðustos 2012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN