Bu gün de sonbahar, Çýnar aðaçlarý hala yaprak dökmekte. Yaðmur damlalarý yakýyor tenimi, Oluk oluk içsem, Söndürse ateþimi.
Rüzgar bana kokunu getirecekti, Oysa sözünde durmadý; Esiyor deli deli! Kelebekler öldü, Kýrlangýçlar göç etti, Güneþ ýsýtmýyor artýk, Rengi bile deðiþti.
Bu gün de sonbahar; Bu gün son bahar. Umudumu gömdüm topraða, Tohum olup yeþerdi. Kýþ gelir de ýsýtýr belki; Beyaz kar taneleri, Üþüyen ellerimi.
M.Arif Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
kuyaşsız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.