Ey ruh!
Ey kol gezen sýzýntý!
Döngü bitti
Karýþtýk kalabalýða
Sen;
Sýðýnakta kendini gezdirirken
Þiirlerin ötesinde
Henüz görülmemiþ aþk kaldý
Sonra ikimiz
Ýçimizde iktidarsýz sevgi
Yorulduk: Örselendi kalbimiz
Ve geriye
Ýki ölü
Kireçle söndürülmüþ
Þimdi
Çalkantýlý bir akþam
Ýsimler denizi
Bilinmez bir salgýný yüzüyor
Yoksul günceleri geziyor
Ýkindi gölgeleri
Bulamýyor sözcükleri
Mahzeninde
Bozulmuþ
Aþk yitik:
Sonra
Kendi ürettiði mezara giriyor
Ýsimsiz ölü gibi