Ýpinden kurtulmuþ dört kafadar; Ne özgürlük savaþçýsý, Ne yönetime muhalif... Hiçbirine mensup deðiller, Kitabý olan dinlerden; Ne ibadet bilirler, Ne riyakârlýk insanlar kadar! Ama samanýn da, Suyun da þükründe içten.
Biz onlara bakýp “deve” desek de Bastýðý yeri görmeyenlere bazen. Bir insandan daha az zarar verirler dünyamýza; Ne tanklarý vardýr, ne tüfekleri, Kinli olsalar da kin gütmezler insanlar kadar, Öldürdükleri görülmedi birbirlerini!
Daha doðal ne olabilir ki, Korkup kaçmalarýndan madem? Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.