cümle çilelerimle
bahtýna yaslanýr kelâmýn göð(s)ünden
gönül mazgalýna düþerim
uçuþur küllerim aslýna karýþýr
gece
rüzgar
ve bulut kardeþliði benimki
kaným tutuþtuðunda
yansýr enginliðine
beni ararsýn
utangaç mýsralarda
ateþin týlsýmý görkemli olur
týlsýmla sunulurum damarlarýna
en kalbi his ile
hududunu çizdim
güneþsiz mevsimlerin
düþlerimi ezgilerle her gün
gün ortasý önüne döktüm
zirâ; bunalttý bu mihnet dünyasý
dönüþtü yalýn esintilerim
enginlere sürdüðüm yoksunluk
uzaklara kayýtsýz
yalnýz adýna takýlý adým
kelepçele akþam üstüne
gök ve deniz arasý
kutlu sevdan eski zaman
ferman olup dolaþýyor âlemi
ben ise;
umut burcunda gün sayýyorum
ne olur çevir zamanýn sayfalarýný
ezel ebed arasý
sürünmekteyim
biliyorumki;
acý naðmeler aksedecek çevirsen
aheste bir ses hýrçýn dalgalarla
mýsralarý kuþatacak
ey sevgili!
karanlýðý giyinmiþ gölge örtecek
içimdeki denizi;
yani seni
sükûtu demleneceðim kýyýlarýnda
kýzgýn güneþ
anýlarý yakacak ihtirâmla
beyhûde adýn
ateþ senin