İlk Zamanlar 1-Kirişlinin Eteğinde

köy kahvesinin bahçesindeki kanada kavaðýnýn gölgesinde
oturanlarýn ýsrarlý talebi üzerine Gavur Müezzine;
misafirin ikramý gelincik sigarasýndan, derin bir nefes alýp önce,
sonra demli çayýný yudumlayýp, okumaya baþladý, nutuk çekercesine
“Yaðýz atlar kiþnedi, meþin kýrbaç þakladý(1),
Bir dakika araba yerinde durakladý.
Neden sonra sarsýldý altýmda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar..”
herkes eþlik etti bazen, ikilemelerinde
"On yýl var ayrýyým Kýnadaðý’ndan
Baba ocaðýndan yar kucaðýndan
Bir çiçek dermeden sevgi baðýndan
Huduttan hududa atýlmýþým ben"
sonra; bilsek de bekledik ikilemelerini
"Gönlümü çekse de yârin hayali
Aþmaya kudretim yetmez cibali
Yolcuyum bir kuru yaprak misali
Rüzgârýn önüne katýlmýþým ben"
ve
"Garibim namýma Kerem diyorlar
Aslý’mý el almýþ haram diyorlar
Hastayým derdime verem diyorlar
Maraþlý Þeyhoðlu Satýlmýþ’ým ben"
herkes nefes bile almadan bu güzel þiiri
içimizi titreten davudi sesi ile Gavur Müezzin gibi
Kiriþli Daðýna bakarak
nerdeyse yarým saat
sanki nal sesleri içinde bu büyülü þiiri dinledi
“Ey köyleri hududa baðlayan yaþlý yollar,
Dönmeyen yolculara aðlayan yaslý yollar!
Ey garip çizgilerle dolu han duvarlarý,
Ey hanlarýn gönlümü sýzlatan duvarlarý!..”
artýk.. bir yaðmur öncesindeydik;
sandalyelerimizi alýp içeri girdik
(1) Han Duvarlarý /Faruk Nafiz Çamlýbel
DEVAM EDECEK

Sosyal Medyada Paylaşın: