İnce Hastalık

Herkesten ve her þeyden farklýsýn bu sefer.
Kusur bulacaðým bir tarafýn yok!
Yarýn bir gün býkmayacaðým da senden.
Korkuyorum… Bu yüzden hep uzak durmaya çalýþýyorum.
Sana baðlanýrsam gidemem. ( gidemiyorum )



Eskilerin dediði ince hastalýk mý bu acep?
Sana baðlandým; yüzünü buruþtursan bile caným acýr.
Aþk var, iman ettim “sayende” buna…



Aþk sana baktýkça karýn aðrýsýysa,
Nefesinin kesilmesi, gözlerimi kaçýrmamsa,
Ýmaným namazda.
Aþýðým sana.



Adýný, sanýný, kim olduðunu bilmediðim varlýðýna “tapar” gibi hayallere dalýyorum
Sana benzeyenler hep canýmý acýttý.
Sende yakarsýn biliyorum.



Ýçimdeki çocuðun yaramazlýðýsýn,
Dilimdeki “coþkuyu” mazur gör n’lur.
Nasýl olacak, bu adam senden nasýl uzaklaþacak?
Bitmen çok zor içimde, lakin biri uyandýrmalý bu dejavuyu.



C andaki cenin düþer bilmeden yüzümden,
O lanlara katlanmanýn sancýsýný bir bilsen?
Þ ok olacaðýný, belki de benden korkacaðýný fark edersin.
K im bilir apar topar gidersin!
U zun uzun ölmek istiyorum koynunda oysa.
N e derlerse desinler, ayýpsa ayýp – umurumda deðil.



Bir sarýlsam sana,
Hatta baþýmý yaslayýp omzuma hýçkýrsam ürkekliðimi,
Kokun karýþtýðýnda kokuma “Amor” diyecekler olanlara.
Eros ’un þaþkýnlýðý belirecek gökyüzünde inan.
Tüm Aþk Tanrýlarýn iþvesi yok oluyor içimde.



Yüzümün yansýmasý ile suyun yüzüne
Dalgalansan diye bekleyecek adamlýðým.



Kýzma, memnunum ben suyunda can vermekten ( hayal de olsa )
Seni sevmek, ölümü bahþeden bir gerçek ‘gerçeðimde.



Keþke öyle olmasa, utandýrsan beni?
Herkesten çok sevsen ya da herkesi boþ ver azýcýkta olsa sevsen…



Bilsen ah bir bilsen…
Acýkmak, susamak gibi, ekmek gibi ihtiyacým var aþkýna…
Üzerimi bereketinle örtsen…



Hem mutluyum hem de mutsuz.
Korkuyorum, ya kýrarsan dallarýmý?
Açýkçasý aklým baþýmda deðil þuan,
Aþk aklý baþtan alýr derler, doðru: duygularýmý alt üst etsen de
Karýþýklýðýmýn sebebi iyi ki sensin diyorum kendime.



Birilerinin yabancýlýðýna dayanamam bundan gayrý!
Hakkýnda bilmediklerim hayranlýðýmý daha gizemli hala getiriyor.



Þu kýsa zamanda nasýl sahip oldun ömrüme.
Leyla’nýn kadýnlýðýný yaþadým ( sayende )
Mecnun’un cesareti büyüdü ( gölgemde )
En çokta Züleyha eyledin beni.
Tek dileðim,
Yusuf gibi kuyularda býrakma beni.



Amma öyle olmayacak! Ansýzýn gideceksin.
Buna izin vermeyeceðim.
Ýzin vermeyeceðim son nefesimi katletmene.



Ben sadece “aþýk” bir adam olmak istedim.
Aþk ile kanayan yaralarýmý “aþk ile…” kuruttum.
Sonra imaný aþk olan bir yazgýya dönüþtü ömrüm.
Seni tanýdým.
Anlýma yazýldý aþk, aþk örttü ayýplarýmý.



Bu amansýz büyüyü bozmana müsaade etmeyeceðim.
Bana yaþattýklarýn kimsenin yaþatamayacaklarý kadar özel.
Adýmlarým hep senin izini býrakacak ardýnda.
Gün gelecek hafýzandan silinecek adýn.



Sayende bir ömür sona erecek ( saye gölge demek )
Gölgende dualar okuyacaðým topraðýma…



Þimdi ve sonrasýna dair ne varsa
Kimse dokunmadan, sen – seni alýp gitmeden,
Seni ve içimdeki Aþk’ý tarih kýlýyorum.
Bundan sonra hayatýmýn miladýsýn unutma.
Seni seviyorum.




Sosyal Medyada Paylaşın: