Geride Bıraktığın

Beni aðlarken görmeni istemiyorum asla,
Giderken yüzüme bakma bu yüzden olur mu?
Hatta ardýna da...

Geride býraktýklarýna,
Bana,
Aþka,
Ayrýlýða...
Piþman olabileceðini hiç düþünmedin zaten sen,
Yoktu kurduðun hiçbir planda.
Adýmlarýn kararlý
Ve emin bir þekildeydi.
Bu tavýrlarýn yüzünden,
Ben de emindim artýk gideceðinden.
Gün sayýyordum,
Gül soluyordum sadece yüzümde;
Sessizce aðlýyordum...

Gözyaþlarým da terk ediyordu yüzümü,
Ardýnda bir çift ýslak göz býrakarak...
Herkes ve her þey gibi,
Gözyaþlarý da tam gidemiyordu iþte benden,
Mesela; ýslaklýðý kalýyordu en azýndan.
Zamanla deðil,
Silince kuruyordu sadece...
Geçmesi için seni unutmak gibi,
Ýmkansýz yani...

Niye ben demedim,
Terk edildikten sonra...
Niye sen dedim,
Niye sen terk ettin?
Baþka biri olamaz mýydý giden?
Tabiki de olamazdý,
Çünkü seni sevmiþtim ben,
Baþkasýný deðil,
Baþkayý...

Sevilen gider, seven kalýr...
Bu aþkýn,
En sert kuralý mýdýr?
Her ne kadar terk etsen de, bil ki;
Geride býraktýðýn aslýnda sende kalmýþtýr...

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: