Araf'atı
ayrýldýk.
ayrýldýkça etrafa daðýldýk el,kol demeden
karþýmýza çýkan her insan, bir tekme daha vuruyordu parçalarýmýza
böylece alýþtýk muhtaç olmadan eksiklerimizle yaþamaya...
etrafýmýzda ki onca insanýn, bir insan etmediðini anladýk.
yara aldýk, yara aldýðýmýzla kaldýk...
toplanmamýz için el uzatanlara yüz çevirdik.
bölünerek çoðalmaya inandýk
inandýkça gasp ettiler düþünce özgürlüðümüzü.
parmaklarýný parmaklarýmýz arasýndan aldýlar,
böylece yeni doðmuþ bir çocuðun yürümeye çalýþmasý gibi yalpalandýk..
"vücudumuzda söz kesikleri, dudaklarýmýzda sus..."
kimse zorla gönderilmedi anne rahmine ve oradan dünyaya...
þimdi hatýrlamasakta, anne rahminde de bizim elimizdeydi her þey.
karýnda ki kordonu boðazýmýza dolamakta,
çekmecede duran ipi boyna geçirmekte...
"ne çok severdiniz oysa, onsuz yaþayamam lafýný..."
sizin duygularýnýzý pazarladýðýnýz sokaklarda,
yeri geldi devrim diye baðýrdýk.
yeri geldi devrildiðimizle kaldýk...
oysa siz yeni neslin, dikiþ tutmaz insanlarý hep farklý olmaya çalýþtýnýz.
devrildiðinizle bile kalmadýnýz.
ya da,
devrildiðinizde bile, kalmadýnýz...
biz eski kafadarlar, özgürlük diye bir þeye takýldýk gidiyoruz.
oysa sizin bulunduðunuz bir yerde, özgür olmayý beklemek bir paradokstur.
size raðmen, her þeye raðmen, takýlmýþ gidiyoruz yine.
üstümüz baþýmýz kir, ekmeðimiz kan..
devir, umut devridir.
bekliyoruz, "unut" devrini...
takýldýk takýlmasýna da,
"biz hem dönülmez bir yol, hem çýkmaz bir sokaktayýz."
Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.