Düşler Ve Gerçekler
seni, tanýdýðým an yok mu!
denizle tanýþtýðým, çocukluk günlerindeyim.
uzun, ýssýz bir kumsal ve ikimiz.
henüz, acýmasýz hayattan uzak, tertemiz duygular içinde,
sýcacýk, yalansýz, huzur dolu yüreðim.
çocuksu sevgilerle elini tutuyorum.
coþkun dalgalarýn gürültüleri arasýnda, kahkahalar atýyoruz.
çýplak ayaklarýmýzý okþayan, serin sularla oynaþtayýz.
koþtuðumuz kumlarda izlerimiz kalýyor.
denize taþ atýp, yarýþýyoruz.
kazanan ben oluyorum diye, sürekli küsüyorsun.
sitem dolu þakalarýn hazzýnda, gülerek kaçýyorsun.
yakalýyorum seni, eteðinden.
kýzýyorsun bana, düþtüðün kumlarýn arasýndan.
elbisen kirlenecek sanýyorsun, çocuk aklýnla.
hüzün doluyor, bakýþlarýna.
gözlerinden dökülen inci tanesi yaþlarý silerken,
garip duygular içinde bocalýyor, çocuk yüreðim.
…
uzun uzun baktým, gözlerine.
belki de o yaþlar, þimdi benim gözlerimde.
Seni, tanýdýðým an yok mu!
yer yer karlarý erimiþ yaylalardayýz.
ahenk dolu mistik bir þarký, kar sularýnýn sesinde.
yeþermiþ çayýrlar içinde kardelenler, gelincikler,
papatyalar ve daha niceleri…
doðanýn muhteþem güzelliði, sunulmuþ bizlere.
güneþ bile burada, farklý güzelliðinde.
delikanlýlýk duygularýmýn coþkusu içinde,
taç yapýyorum sana, rengarenk çiçeklerden.
çiçekler kadar güzel, yayla gülü gibisin.
ah þu nazlarýn olmasa!
oturup, uzaklarý seyre dalýyoruz.
derin vadilerden gelen, koyun, kuzu sesleri ve inleyen kaval.
evlerin bacalarýndan süzülen dumanlar.
hazzýna doyulmayan bir resmin karþýsýndayým da!
yanýmdaki eþsiz güzellik, daha bir baþka.
kirlenmemiþ duygularýn saflýðýnda, tutuyorum ellerini.
buram buram aþk dolu gözlerim, gözlerinde.
bir hüzün dolaþýr, durgun bakýþlarýnda.
…
uzun uzun baktým gözlerine.
belki de o hüzün, þimdi benim gözlerimde.
seni, buldum sonunda!
belki bir gün…
sabahýn seherinde, enginde bir tekne ve ikimiz.
suskun deniz, geceden kalan birkaç yýldýz ve sonsuzluk.
yeni bir güne merhaba demeye hazýr, parlak güneþ.
muhteþem güzellikler içinde, uzanmýþ sahil.
birkaç martý ve coþku dolu çýðlýklar.
yaþamýn acý dolu sayfalarýndan, silinmiþ anýlarýmýz.
filizlenen umutlara yeni bir sayfa açan kalplerimiz.
çocukça ve masum duygularýmýzla,
sadece yüreðin, yüreðim ve þahitlik eden deniz.
bu an, zamanýn durduðu anlardýr.
dudaklar sussun, gözler anlatsýn duygularý.
þayet bir aþk yazacaksan kalbine,
beni koy derinliklerine.
eþsiz güzelliðini esirgeme gözlerimden.
ve sevdaný yüreðimden.
uzaklara dalan gözlerinde, yeþeren umutlar.
…
uzun uzun baktým gözlerine.
belki de o umut, þimdi benim gözlerimde.
Düþler ve gerçekler arasýnda,
seni tanýdým ya!
belki bir çocuk, belki de bir delikanlý.
belki de, son bir umutla yelkenlerini açmýþ,
köhne bir tekneyim…
Mehmet Macit
22.05.2012
Küçüktük, büyüdük, daha da büyüdük.
Sevgiler deðiþse de, deðiþmeyen gerçeði gördük.
Adý aþktý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.