çýkmaz sokaðýn ezgisi içimde
orada dönüp dolaþýyor kuþlarým
boðazýmdaki düðüm ondan
gözyaþlarýmý tutamamam
bir çul gibi býrakýp sokaðý
girememem ucu açýk yollara
o duruyor ayný yerinde
boynu bükük insanlarýyla
kuþ ölüleriyle, býrakýlmýþlýðýyla
köhne, bozuk, eprimiþ
düþleri bile çarpýk
iki ayaðý birden yürümüyor
orada bütün hayatým
çocukluðum, gençliðim
yýldýzlarý gözlemem geceleri
gündüzleri bir telâþ, koþuþturmam
pencere önüne bir saksý gibi kurulup
þiirler yazmam orada
taþlý, çamurlu sokaða bakýp
güneþ sýzmasýný beklediðim odada
düþlerim, öykülerim orada
orada masallar satmam
belkide kendi çocukluðuma
yeni giysiler dikmem, eskimiþ kadýnlara
aþkým, kapýmýn çalýnmasý orada
bir mektup, bir telefon beklemem
yaslanmam karanlýk duvarlara
bir gül almam
çýkmaz sokaktan
þimdi uzakta daðlar, tepeler, evler
bir yol geçiyor güneþi bol penceremden
kýzýlca ormanlarýna
dedemin geldiði köye
15. 7. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.