devriliyorken
gitmelerin bulutlarýndan sular
ayrý iklimlerin sabah salalarý gibi
gücenmiþ ýslak soluklarýn ikiziydim
korkusuzca daðýlýyordum yeþilliðe
algýlarýma direnen palyaço mevsimler
bir bir can veriyordu zamansýzlýða
ki
yetmiyordu büyümem için küçük tufanlar
topraðýn ölüsü berrak
çünkü
albeniler takýnan su yollarý
uzaklýðýn þeffaflýðýnda
hem de
pençe gibi gülüþlere soyunuyordu
kalbimin etrafýnda
ah benim
diðer yaným
yine denize doðru çýrýlçýplak býraktým
nehirlerden kopan parçalarýmý
....