MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Tuvaldeki Acı
onurbudak

Tuvaldeki Acı



‎"Baþkasýný sevdiðime inanma, kulaðýna gelen her isim, haykýrdýðým isminin yankýsý..."

Arkandan salladýðým elleri kopartarak,
renklerin tüm ýþýltýsýný göz çukurlarýna asarak uzaklaþtým
avuçlarýn kaygan bir zemin þimdi,
ellerim kayýp gidiyor, çocukluðum gidiyor..
ve bedenin, geri dönüþün olmadýðý tek þeritli bir yol,
sana veda etmekse, tamamen batýl inanç...

Yüzün uzaklaþýyor
saçlarýndan tutunduðum hayat, gözlerinden akan gözyaþým,
bileklerinden aldýðým kan, ellerinden duyduðum güç,
ve dudaklarýndan aldýðým nefesler, uzaklaþýyor...

"Kalp kapakçýðýmý kapatmak üzereyim, ellerini sýkýþtýr, korkma.
Ezilen senin ellerin deðil, benim kalbim..."

ve biraz daha acýysa istediðin,
Ýyiyim ben, bir þeyim yok, hiç bir þeyim yok, sen de yoksun...

Gece yaðmalanýyor þimdi,
sokak lambalarýný söndürdüm, insanlarý susturdum,
yollarý kapattým, yaðmuru dindirdim, her þey karanlýk...

"Artýk dünya karanlýk bir tuval, sen hayatsýn. ve ben, kendi hayatýmý çiziyorum..."

ve biraz fazla acýysa,

bir baþkasý, kün emriyle, göz kapakçýklarýna iniyordur þimdi..
soðuk bir iklim ortasýna düþmüþ çið tanesi,
fýrtýnanýn götürdüðü bir buz kütlesi gibi..
ve sen, onu da çok sýcak karþýlýyorsundur, kim bilir...

ben hala eriyorum...

yaþamadýðýmýz ne varsa, onunla yaþýyorsundur belki,
yüzün yaklaþýyordur, gözlerin, saçlarýn
aðzýnýn orta yerinden öpüyordur o da,
ve biraz fazla mutlusunuzdur, kim bilir...

eriyorum ben hala...

sokak lambalarý açýktýr, çocuklarýnýz vardýr konuþuyordur,
yollar akýp gidiyordur mutluluðunuza, yaðmur eþlik ediyordur..
dünya bir oyun sahnesi, siz iyi iki oyuncu, yaþadýklarýnýz mutlu baþ yapýttýr.
kim bilir belki...

hala eriyorum ben...
sen þimdi geçmiþi anar gibi,
rimeline karýþtýrýp at beni gözlerinden, dudaklarýna...

ve çok fazla acýysa istediðin,

"Kalp kýrýklýklarýmý alarak, bileklerimi kestim þimdi.
damarlarýmý çýkartýp dünya etrafýný defalarca sýmsýký sarýyorum,
gitme diye."

Sen her þeye raðmen, þakaklarýmdan boþalan kan grubunu alarak, gidiyordun.
acý çektim, yaðmaladým, eridim, kanadým, sustum, aðladým...

"kýsacasý; sende kaldým.
ve hayata kaldýðým yerden devam ediyorum..."

Onur BUDAK
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.