Kırmızı Ruj ve Gölgeler

nefesim soðuk
çarpýþan renk cümbüþünün gözlerine döküldüðü yerdeyim
gökyüzüne baktýðýn zaman mavi oluyor gözyaþlarým
acizliðime baktýðýn zaman, mat bir kýrmýzý
saçlarýn yoruluyor, okþuyorum
aðlamaktan þiþmiþ gözlerime koyunca buz oluyor saçlarýn
kesilmiþ bileklerime koyunca yara bandý
düðmelerimi açýp kalbime götürünce, ip oluyor

hayata baðlanýyorum, sakýn kopartma...

umudum buruk
ismim küfür oluyor dilinde, sen bana seslendin diye s...tirip gidiyorum
çal
geleceðimi, kapýmý, kalbimi...
çal
uzun bir ýslýk...
çünkü ancak bir ýslýk savrulur aðzýndan saða sola benim gibi...

nefesinden çýkan bir cümle oluyorum,
nefesi verdiðin gibi, almayý da unutma...

yaðmurlar kuru
boðazýma batmýþ cam parçalarýyla birlikte gökyüzüne yükseliyorum
bir yaðmur damlasý inerken yere, beni de atýyor aþaðýya kadar
gözümü kapatarak yaðýyorum
denk gelip üzerine yaðmak ve temizlemek günahlarýný
elbet istiyorumdur...
elbet istiyorum.
elbet istiyorum, Dur...

yaðmurlar çok ýslak, sen onlarýn yetemeyeceði kadar kirli...

"kýrmýzý ruj ve gölgeler"
ýþýklar bir kez de benim için sönüyor
bir kez benim için yaðmalanýyor bu gece þehir
ölümümü düzenli olarak kutlamayacak kadar çok seviyor musunuz beni?
kýrmýzý rujlu kadýn susuyor.
kýrmýzý rujlu kadýn makyajýný tazeliyor.
insanlar gölge olup saklýyorlar kadýný benden
kadýn gölgelere sarýlýyor, saklanýyor

hepiniz plastiksiniz.
karakterleriniz kýrýlmaya müsait, ikinci kalite, yapmacýk, ucuz ve basit...
sende öylesin kýrmýzý rujlu kadýn.
sende öylesin gölgeye dönüþmüþ adam.

gölgeniz bir bu þiirin, bir benim üzerime düþmez.
çünkü biz kazandýk. çünkü iyiler kazanýr.
çünkü sen, "kýrmýzý rujlu kadýn !"
gölgede her renk, siyah olmaya mahkumdur...

Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın: