İnandır Beni Aşka Dilemma
Hayal edilenle hayatýn gerçeklerinin yüzleþmesi ,ölüm ile yaþam arasýndaki o ince çizginin provasýydý sanki.
Figüranlýðýný kabul etmeyen baþ roldeki artistler,
ölmeyecekmiþ gibi yaþarken; beklenmedik bir anda kesiliverirdi film þeritleri.
Ölümler hep erken gelirdi ve yakýþmazdý genç bedenlere , doðarken ömrüne miras edilen toprak mabedi.
Ölüm hak...
Hayal yada hayat.
Ölümsüz ruhumun , köleleþen bahtýna merhaba de Dilemma.
Þimdi konuþma sýrasý kimde bilinmez ama ön protokolde yaþamaktan usanmýþ bir þairin yadýrganmýþ sevdasý var.
Sitem dolu cümlelerinde ise özlemi.
Üst rütbeli bir yalnýzýn son apoleti de büyük bir ihtiþam ile verilirken göðsüne.
Þaþalý bir aþkýn kýrýklarý arasýna hoþ geldin Dilemma.
Acýlarýmýn iç açýlarý toplamý bir veda etmedi , yitiremedim düþlerimde özlediðim seni.
kaybettiðim her ne varsa hepsi özlemindendi.
Halbuki giderken eteðinden düþürdüðün yýldýzlar tek temennimdi .
Dileklerim öksüz bense sensiz kaldým Dilemma...
Þikayet etmekten vazgeçtiðim yokluðun bile yüzüstü býraktý beni.
Hasret þarkýlarý sensiz çekilmiyor ,
ne bir yudum su ne bir lokma ekmek geçiyor boðazýmdan.
Belki de gelmelisin artýk Dilemma.
Aþk karýn doyurmaz bilirim , yaþanamayan aþkýn yaþanmaya küf tutan yerindeyim.
Gittiðin günden beri üstesinden gelemeyeceðim hayalleri alttan alýyorum.
Sonrasý enkaz.
Sonrasý yýkým.
Sonrasý felaket biliyorum.
Artýk dönmelisin vuslat diyarýna Dilemma.
Vav timsali iki büklüm geçiyor ömrüm merhametsiz gecelerin koynunda
huzursuz ve bitkinim.
O yaraya ilaç gibi düþen vaveyla okþuyor ruhumu...
’’ uyan hasret uykusundan , uyan ! ’’
Uyandýr beni bu uykudan ,
üþüyorum Dilemma.
Tek görgü tanýðý dilsiz bir kalp.
Þahidim yok.
Þahit olsun gökyüzü , ben aþka aþýðým.
Hadi Dilemma.
Gel yine inandýr beni aþka.
Hadi Dilemma resimlerindeki gibi ;
’’ Gel ve yine sevdir kendini bana...’’
Doðan Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.