Ölüm yanlýþ anlaþýlmaz.
Ölüm þaþýrtýr!
Düðüne, savaþa, geceye, gündüze þaþýrmazda
bir tek ölüme þaþýrýr insan…
En son gökyüzündeki yapraðýný döker demiþtin
koca çýnar. Bilemedin. Bilemedik
alnýmýzda kaderin kýnalý parmaklarý
ters yönden esti rüzgâr
ram olduk karanfil sýzýlý yazgýya
Mutluluðun sonunu iþaret eden
resmi bir göstergeydi ölüm…
Eskiyen dünyanýn yüzünde
gök kuþaðý gibi salýnmýyor mevsimler
güneþin saçlarýnda siyah bir duvak
güne açmayý unutuyor
Yýldýzlarý sökülmüþ atlasa sessizliði yaðýyor ay
hep gece ve hep ýslak…
Kaybetmenin yürek burkan acýsý
göðsümü saran demirden bir kemer…