Vuslata bedel diye, vermediðim nem kaldý? Sýlaya giden yollar, yýkýldý da yar oldu. Gözyaþlarým tükendi, gözlerimde nem kaldý, Gecelerim üþüdü, yalnýzlýðým yâr oldu.
Sanýrdým yanaðýnda, gönül bekçisi benim. Atýldým bir köþeye, kendime bile elim. Sonunda biat ettim, kaderim gülmez benim. Bir uzak diyardayým, boþluðu tutar elim.
Sýrrýna eremedim, ak olmadý bu yazým, Her akþam hayaline, þikâr oldum kanadým. Feleðin kastý mý var, neden gelmedi yazým? Her dem kuru ayazda, dondu kolum kanadým.
Erol URAZ 06.02.2012 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol URAZ. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.