Üzerimden yorgunluðumu alýn yalnýzca, Yokluðunla baþým dertte, Bu yorgunlukla üstesinden gelemiyorum. Daha asabi, daha bir kýzgýn oluyorum, Yokluðunun üzerine eklenen her þeye.
Yaðmuru alýn üzerimden, Göz yaþlarým bana yeter. Hem yaðmurla, hem yaþlarla, Bu kadar ýslaklýkla, kuruyamýyorum, Isýnamýyorum. Üstesinden gelemiyorum bu ayrýlýðýn, Böyle üþürken.
Þiirler tutuþuyor, Ben yanýyorum, Þiirler bitiyor, Ben üþüyorum.
Bu ýslaklýðý alýn üzerimden, Uyumak istiyorum. Biraz daha umut biriktiririm belki rüyalarýma, Umutlanmak istiyorum, Yeniye, yeniden.
Az varlýðýnla uyumak istiyorum, Çok mutlulukla. Her þeyim az, sen’im çok olsun istiyorum. Çokluðun kadar mutluluðum.
Kapanmayan gözlerimi alýn yüzümden, Kapanan gözlerimi istiyorum. Pencereden akan ýslaklýkla uyumak, Gök gürültüleriyle yorgana sarýlmak istiyorum.
Gözlerimi açana kadar güneþ açsýn, Güneþ’le birlikte yeni umutlar istiyorum. Uyanana kadar deðiþsin her þey, Yokluðun tutuþsun þiirlerin yerine, Her þey yansýn istiyorum.
Yollardan sonra, Yýllardan önce.
Altý Temmuz Ýki Bin On Ýki 09 50 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.