Çimenlerde koþmayý özledim
Ayaklarým çýplak
Ya acýrsalar diye kutularýn içine
Kapatacak deðilim ya onlarý
Ayakkabýlarýmý çok ötelere fýrlatttým
Kutulara sýðmayacak kadar özgür
Koþturup duruyor ayaklarým
Ellerim göðe açýlýyor
Hiçbir yer uzak deðil þu anda
Gökyüzü avuçlarýmýn içinde
Hissedebiliyorum parmaklarýmda onu
Pamuk þekeri gibi
daðýlýyor dokundukça
Þekillere hapsolmaz mavilikler
Bizi de benzetirler kendilerine
Onlara bakmayagörelim
Bir parçalarý oluruz sanki
Geniþleriz gitgide
Sýnýrlara sýðamaz oluruz
Gözlerine baktýðýmda bu yüzden
Böylesine savruluyorum içimden
çok uzaklara
Gökyüzünü görüyorum onlarda
Sonsuzluða dokunuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.