ABDÜRRAHİM KARAKOÇ’A

Fatiha’dan Baþka Sözler Nafile

Zalimin düþmaný Hakk’ýn tarafý,
Erenler dünyaya pazar dediler.
Hesap kaygýsýyla gören etrafý,
Hilkatin sýrrýný çözer dediler.

Ýster daðda yaþa, istersen düzde,
Elli de yaþasan, seksen de yüz de,
Vuslata imanýn olmalý özde,
Dünyada son durak mezar dediler.

Yesevî baðýnýn gülü Karakoç,
Alperen neslinin kolu Karakoç,
Rahman’ýn bir güzel kulu Karakoç,
Ülküsü dal verir uzar dediler.

Hüseynî meþrepti Hakk’a düþkündü,
Kötüye hançerdi dili keskindi,
Kalbinde mazluma sevgi baskýndý,
Þimdi dualarda gezer dediler.

Yetimler ordusu gönlünde çile,
Fatiha’dan baþka sözler nafile,
Yürüyecek derman kalmasa bile,
Artýk Yasinlerle yüzer dediler.

Arvasî Dergâhý gururlu yine,
Açtý kucaðýný Türkmen Beyine,
Mezarý kazmayla toprak yerine,
Arifler gönlüne kazar dediler.

Kanayan ruhuma düþünce fetret,
Tevhidî dermansýz acýya sabret.
Eylesin Akif’le Karakoç sohbet,
Muhsin’im kalemle yazar dediler.



Ýnsanýn iki ömür vardýr:

1. Ömür mezar taþýnda yazan doðumla ölüm tarihleri arasýndaki beþeri ömürdür.
2. Ömür ise eserleriyle ve fikirleriyle yaþayan, örnek hayatýyla sevenlerin ve o yolda gidenlerin her zaman önünde meþale olan ömürdür ki bu ikinci ömür birinciye göre çook daha uzundur.

Karakoç Hocamýz da bedenen toðraða gömülmüþ olsa da, hatýralarý, eserleri ve fikirleriyle asli mânâda yüreðimize/ ikinci ömrünü yaþamaya geçti.

Yürekler topraktan daha vefalý olmak zorundadýr.

Tevhidî-Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: