Daðlardaki yalnýzlýk kere yalnýzlýk ne yapacaðýný bilememek.
Ne ileri gidebilmek ne de yarýna noktalý bir virgül koyabilmek.
Ýþte ne yapacaðýný bilememek;
Gökyüzündeki yýldýzlarý saymaya uðraþmak gibi bir þeydir...
Herkesin bir mayýný vardýr basarsa ölür basmazsa yaþar.
Kimisi güzelle, kimisi yalnýz, kimisi de ölümle yaþar.
Ýþ güç yok, evlenmek zaten bana göre deðil,
Kafamda bi tanecik bi hayal o da zihnime fazlaca yeter...
Þiir yazmak, ne biliyim gülmek, güldürmek gelmiyor içimden artýk.
Saçma sapan iþlerim, boþa geçen günlerim
Ve de gerilerde býraktýðým düþlerim...
Neyse boþverin herbirine diyelim...
Ýt öldüren içer misiniz?
Sarma cigara? Fazladan aðýzlýðým da var.
Elimde hediye bir tesbihim, yüzümde sakalým,
Gömleðimde, pantolonumda ter kokum...
Falan filan þey mey...
"Böyle de þiir olur mu?" diye küfretmeyin, delikanlý adamý üzmeyin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.