MASAL

Size içimden kopan bir öykü anlatayým,
Ben eskiden aþklarý bir masal zannederdim.
Þimdiyse masallarýn son bulduðu noktayým,
Çocuk olup en baþtan baþlamayý isterdim.

Hayat çelme takardý, çekemezdi onlarý,
Bulup bulup yeniden kaybetme oyunlarý,
Ama bir gerçek vardý, hep mutluydu sonlarý,
Ben çaresiz aþklarý masallarda severdim.

Hangi kitaptan çýktý ya da hangi gerçekten,
O açtý her çiçekten, o fýrladý her renkten,
Yýldýzlarý tutmaktan, bulutlarý öpmekten,
Daha üstün bir aþký, yaþanmaz zannederdim.

Yanaðý gül goncasý, dudak kevser içimi,
Sanki aþk tarifinin ondaydý her biçimi,
Onlar ki her rüzgarda zýpkýnlardý içimi,
Daðýlan saçlarýnda daðýlmaktan beterdim.

Hele üç gün görmesem, akýllara zarardým,
Hýrsýma yenik düþer, cam çerçeve kýrardým,
Onu unutamadan unutmaktan korkardým,
Çýldýrýr, isyan eder, içten içe biterdim.

Sesi sarhoþ ederdi, müptelaydým tamtakýr,
O içkime kýzardý, bense içmeden çakýr.
Bazen yanýmda bile bir baþýna býrakýr,
Dokunmaya kýyamaz, yüzünü seyrederdim.

Olur olmaz aðlardý, o an ciðerim sýzlar,
Boynumu ip çekerdi, kollarýmý cýmbýzlar.
Ateþten bir top gibi gök kubbe de yýldýzlar,
Üzerime çökerdi, o bilmezdi, küserdim.

Resmimdi, göresimdi, rüya gibi bakardý
Þirindi, þiirimdi, mýsralarda akardý
Adýyla seslenemem, dudaðýmý yakardý,
Ben ona ya bebeðim, ya da böceðim derdim.

Birdenbire deðiþti, onu anlamýyordum
Tavrýný ihanete ve kýyamete yordum
Hangisini istersin diye bir soru sordum,
Anladý, hançerine bile kýyamýyordum,
Ben de avuçlarýna söküp kalbimi verdim.

Sanmayýn ki bu öykü burada sona erdi,
Daha hiç anlatmadým.. Kapaðýný gösterdim.

Bayram Mecit


Sosyal Medyada Paylaşın: