HASRETE DOĞMAK DÜŞER

Ne diyeyim be gülüm, senden gelen her zulüm,
Takdirindir, yarine boynunu eðmek düþer.
Vasfýnda varolmuþum, öldürmez beni ölüm,
Cana sensizlik deðil, topraða deðmek düþer.

Ne farkeder sarmasan uyutmasan dizinde,
Bir ömür düþ kurarým ayaðýnýn izinde.
Çiçeklerin hükmü yok, o çiçek denizinde,
Güle; tenine sinmek, yapraða; deðmek düþer.

Görünmez bir gelecek ufkumda durur ise,
Gülþenin topraðýmda can verip kurur ise,
Rüzgarýn zor haberi yüzüme vurur ise,
Vuslata batýp gitmek, hasrete doðmak düþer.

Ne topal umutlarla bu yarayý daðlamak,
Ne geceyle gündüzü vuslatýna baðlamak,
Bir ölen yavrusuna annesinin aðlamak,
Bir de gözyaþlarýmdan yaðmura yaðmak düþer.

Gökte, yerde ne varsa rabbim bende tüketsin,
Yeter ki son nefeste seni bana yar etsin.
Ama sensiz kalýrsam günahýmý affetsin,
Bu azap denizinde kendimi boðmak düþer.


Bayram Mecit


Sosyal Medyada Paylaşın: