İSYAN

Gül topraðý bezemiþ,aþýk etmiþ þafaðý,
Otlar sarmýþ her yaný,çöl savurmuþ kumlarý.
Ruhlarkatý karanlýk,güneþ uykuda kalmýþ,
Olta ucunda dünya,yer demir gök bakýrmýþ.

Türküler saklamamýþ,ateþli aþk gününü,
Çaresiz sebeplerin,son gecede ölümü.
Tek baþýna kalýnca,kendini yalnýz sanmýþ,
Aþký derya eylemiþ,sevilen anlamamýþ.

Çiçekler arýlarý,nasýl anlatsýn sana?
Zehrinden bal damlýyor,taç yapraðýn tozuna.
Mutluyuz biz deseler,tasasý banamý kalmýþ?
Bir hayalde yüreðim,sevdayý kendi sanmýþ.

Ayrýlýk çok zor dostum,çektim elem yükünü,
Ben gülüme aþýkken,kopardýlar ömrünü.
Hasretin þarkýsýný,meyhaneler zevk sanmýþ,
Bir sevda ki kalbim de,damarýmý týkamýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın: