gölgeler doðururken güneþ
ölü renk gibi gitmeler
inadýna sürünürken ayak izleri kalmalarýn anlamýna
kayboluyorum
ve
gözlerinde hayat buluyor gözlerim
gün yorgun
yarýnlara ilerleyen tümceler taþýyor alevler
aðlýyor saðýrlýklar çizilen suretlere
nefes nefese
öznesiz savaþlarýn külleri
birde
sýyrýlýyor algýlarýmýn
içten sevmeleri
çatýrdýyor avuçlarýmda
isimsiz seferlerin cümle ölümleri
her kaybolan günün saçlarýnda yazýlý
yüreðimin masum gölgeleri
öp sensizliðe doðan güneþlerimi
....