o deðildi
sevgiyle þarkýlar söylediðim
o suret
el deðe deðe yýpranmýþ
küle dönmüþ,her dolaþýk adýmda
gerçek bakýþlarýný aramayan yüz
o baþkaydý suretten
yoksa koþmazmýydým küçük bir umudun arkasýndan
duraksadýðý her yerde
bir çadýr kurardým
benden sorarlardý aþký
açardým
o düðümledikçe zamanda ördüklerini
bir deniz kadar rahat gülerdi
bir kýyý kadar bana çekilir
beyaz köpükleri vururdu ayaklarýma
güneþi bulurdum
o olsaydý saçlarýmý rüzgârýnda savurduðum
geri dönmezdim
acý bir hap gibi yutulmazdý sevgi
kollarýnda solur, yolunda yürürdüm
her vedada savrulurdum daðlara
ölür ölür dirilirdim
daha güzel baktýðýnda baþka bir göze
solardý daha açmadan çiçekler
su olmazdým
köy olmazdým insanýn adý geçmeyen yerlerde
ne de bir köy çeþmesi
kimse bir tas su içemezdiki benden
geldiði yöne dönerdi sular
yaðmur yaðmazdý düþünceme
efil efil
inceden
o deðildi
o derdim inatla
kendi kendime hüzünler yaratarak
güç yürürdü ayaklarým kendime
yüzümü unuturdum
o deðildi, yoktu
bir su damlasý kadar bile
yakýn deðildi ellerime
güneþi onunla çekmedim içime
o aydýnlatmadý hiç
öyle sanmýþým!
24. 6. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.