hadi Anne, bana çözemediðim bu hayatý yeniden anlat...
Yaþadýðým süre kadar var mý ölüme zaman ? bu zaman içinde incitmeden, incinmeden yaþamak istiyorum
ama !
bazen bir göl kýyýsýnda hayatýn muhasebesini yapýyorum suyun dalgasý kýyýdakini suya çekiyor sudakini de kýyýya atýyor belki hayat böyle bir þey diyorum, çalkantýlý ve hesapsýz
çikolata yasak derlerdi çocukluðumda doktorlara kýzardým doyasýya çikolata da yiyemedim þimdi de istemiyor caným
dost dostundan yarasýný sakýnmaz demiþti öðretmenim açýlan yara hep dost tarafýndan bilmiyorum insanlarý çözemedim affedin beni küstüm size de öðretmenim
ya bu hayat bana göre deðil ya da ben böyle bir hayatýn içinde olmaktan sýkýntýlýyým biliyorum çözemedim yoksa ben mi mantýksýzým
yüzüme gülenlerden uzak duruyorum samimi olmuyorum artýk manevi bant baðladým dudaklarýma sadece hayýrlýsý olsun lafý aðzýmda
kimseye kýrgýn deðilim kendimi yaþýyorum hayatta hatasýz muhakkak kul olmaz öðrenerek yaþayacaðýz zamanla beni üzen herkesi affediyorum / kendim dýþýnda !
kendimlizamanlardan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nar-ı Çiçek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.