Eylül dokunuþlarý..Yokluðuna sabretmekti âþk, sabretmek yanmaktý,
kül olmaktý sonra,
oldu’m ...
... karýþtýðýndan beri gözyaþlarýmýn rengine hasretim
baðrýma konuþlanalý volkanlar
kývrandýðýmdan beri sensizliðin ertesinde
ellerim mavi yazýyor
dilim kara okuyor yâr...
di’li geçmiþ zamandan
özenle dizerken sensizliði sabýr tesbihime
ardýnsýra uzayan cümlelerin
ardýndan uykuyu unutan gözlerimin
kaç þafak söktüðünü unuttum kahverengisinde
çaresizce süzülürken ortasýna bir ummanýn
ümit cümleleri kurdum intihârlarýma
iðfal edilmiþ hislerimle
inançlarýma taþ baðlayýp fýrlattýðým
Fýratý aðladým yine yokluðunda
dilime hasreti dokudu ismin
seni doðup
beni öldüm kuytularda
sus baðladýðým çýðlýklarý kýrdým dileklerinden
sensizliði beledim sessizliðe
bilmiyorsun yâr
yüreðim terkederken mütemadiyyen bedenimi
soluklanmak için sende nefes nefese
yolunda yorulmadan yürüyorken oysa
düþe kalka kanýyorken yine kendime
avunurken hayalinle uykularýmda
aðýr aksak filizleniyordu ikinci baharýma vuslat
hissetmedin mi görmedin mi yâr
dilime koyduðun aðýtlarýn susmuyor
bigâne b’akýyor hayat gözlerimden
karanlýk kapýlar vurulurken kelimelerimin ardýna
örterken bir gece bir yarayý daha sabah umuduyla
gel sen diyorum
gelsen ve dinse acýlarým
biraz daha dokun yalnýzlýðýma yalnýzlýðýnla n’olur
süzülsün ruhuma parmaklarýndan huzur
dinsin tufanlarým
kýrýlsýn fikrimin buzlarý
aklýma mesken tutan gitmelerin
yýkýlsýn usulca yuvasý
sarý fýrtýnalarýn davetinden kopan
sessizliðe bürünelim ikimiz
konuþmama hakkýmýzý kullanalým
çýldýrmak olsun jokerimiz
bir hüzün
bir de yüzün perdelensin sonkez gözlerime bugece
tek kelime dört harf süzülsün ýlýk ýlýk
üþümeyelim mesafelerde
sadece sana þair olsun acemi kalemim
bitmeyen þiir ol mürekkebimde
gece gündüz seni yazayým
bitiremeyeyim hiç
seni okuyayým
yazayým
yanayým
mutlu yanýmdan sev beni
sevinçli yanýmdan öp benden habersiz
kurulsun cümleleri bir yuvanýn
sökülsün intikamý kara gecenin bir seher vakti
" dudaðýma dokunduðunda yârin
alnýmdan öptüðünde vatanýn" olayým
yârenine ana
rabbinden armaðan olayým kavrulan çöllerine
bir damla su niyetine
bir damla âþk ...
çek gözlerini uzaklardan artýk
zaptetsin rengi dilindeki isyanlarý
ela bir rüzgâr savursun bizi
kuruyalým okyanusun ortasýnda
kalbimiz sýrýlsýklam
güneþin izinden tutunalým
peþinden gidelim gölgemizin
ters adýmlarýn doðru hedefi olsun âþk
doðum sevinci olsun yârenimiz
biz’e
mutluluk yok dediler, hani olsa duyardýk
ispatlayalým bunu serkeþ düþen akýllara
iflasa uðratmadan ümitleri
kazanan biz olalým
çoðalan biz...
gel
kendimize has mevsim yaratalým
bahar olsun tüm aylar
bir cemre topraða
bir cemre suya
bir cemre de kalbimize düþsün
vurulmadan þakaðýndan kavuþmalar
bir türküye bestelensin ahvâlimiz sonra
bir þarkýda naðmelensin aþkýmýz
sürgüne çýkmadan yollarýmýz
gömülmeden bir þiire bir sevda daha
gel’sen diyorum yâr
gelsen artýk yarýnlarýma ...
... kavrulduðumdan beri gözyaþlarýmýn korunda
yanaklarýma kondurduðundan beri volkanlarý
içime çöreklenen se(n)ssizlikte
kalbim vuslat diyor inatla
dilim umut d’okuyor fallarýmda yâr...