Sen Gitmeden Ağlamayacağım Ben
Sen gitmeden aðlamayacaðým ben,
Gözlerimden bir damla bile yaþ düþmeyecek yerlere;
Islanmayacak son ânýmýz,
Son anýmýz kuru kalacak hatýrlarda..
Beni güçsüz bir þekilde göremeyecek asla varlýðýn,
Var olduðum sürece..
Bütün çýðlýklarýmý sadece yokluðun duyacak,
Mesafeler yüzünden saðýr kesilse de..
Bekleyeceðim..
Var gücümle tutacaðým kendimi;
Kolundan tutmak yerine,
Gitme, kal demek yerine..
Çünkü biliyoruz ikimizde;
Burada kalamazsýn,
Gitmek zorundasýn..
Susacaðým,
Ve saçma bi tebessüm oturtacaðým dudaklarýma..
Son kez izleyeceðim seni,
Hayatým boyunca görmek istediðim kadýný,
Son kez göreceðim karþýmda..
Bitsin dedik..
Böyle düþündük..
Yasak bir aþk,
Saklanan bir aþktý bizimkisi..
En çokta bu yüzden,
Sobelenmeden pes edilmesi gerekirdi..
Bütün eþyalarýný topla þimdi,
Birkaç mektubunu,
Birkaç fotoðrafýný býrak sadece geriye..
Gözüme toz kaçsa da varlýðýndan yapýlmýþ,
Sen gitmeden aðlamayacaðým ben yine de..
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.