Allah diyerek

Deli gönül akar ýrmak ýrmak,
Dolaþtý bunca zaman zorlar aþarak,
Hayatta hep sürgün yaþayarak,
Ömür bu alemden giderayak,
Kapýna geldik Allah diyerek,

Deldik daðlarý , þirin’i bulamadýk,
Aþtýk, çölleri Leyla’ya kavuþamadýk,
Yokluðuna inananlardan medet ummadýk,,
Varlýðýnla , var olduk da, varý anladýk,
Kapýna geldik Allah diyerek

Ne verdi bu hayat , Esma’nýn olmadýðý yýllarda,
Bir yýðýn günah, kötülük, fitne, fesat kalbi sararda,
Ey varý var eden göster nur dolu yol ne yanda,
Ýçimizde deli bir ýrmak günah setini yýkmýþ çaðlarda,
Kapýna geldik Allah diyerek,

Bir çukura takýlýp düþünce,
O zaman akýl baþa gelince,
Kötülük bilinmez bilmece,
Karanlýk kuyularda Yusuf olunca,
Kapýna geldik Allah diyerek.

Ömür yalnýz gider bu menzilde,
Uzun ince bir yolda, bir handa,
Düþtüðümüz en zor anda,
Yardým için el açtýðýmýzda,
Kapýna geldik Allah diyerek,

Bilinmez ecele kalan zaman,
O zaman dilenmez Azrail den aman,
Kýzýl ufukta gün solmadan,
Ayrýlma sakýn nur kervanýndan,
Kapýna geldik Allah diyerek,

Anladýk hayatýn anlamý Muhammed,
Bunca zaman boþuna dolaþtýk ne zahmet,
Ýþte gerçek sevgili Gülþen de gül Ahmet,
Bülbül isteyince Gülden derdine bir medet,
Kapýna geldik Allah diyerek.

Irmaklar elbet denize kavuþur,
Zorlar tevhit ile aþýlýr,
Ömür mutlaka bu alemden göçüp gider,
Sevgiliden sürgün o zaman biter,
Kapýna geldik Allah, diyerek.

Hamdi Güngör







































Sosyal Medyada Paylaşın: