söndü yanan son mum
Söndü yanan son mum,
Titremez artýk ruh aydýnlýðýnda,
Duvarlara vurmaz gölgeler,
Söndü yanan son mum.
Yastýklar söylesin gözlerdeki türküyü,
Karanlýk þahit olsun gözlerden dökülen ezgilere,
Duyulmasýn hiçbir içli naðme,
Yastýklar söylesin gözlerde ki türküyü,
Uyku aksýn gözlerden,
Unutmalara sýðýnak olmasýn uykular,
Yorgunluðun anlatsýn kaybedilmiþ gençliðini,
Uyku aksýn gözlerden.
Perdeleri de çek hiçbir ýþýk anýmsatmasýn,
Mehtaplý yüzler de maziyi,
Ayda hep ayný yüzünden bakmasýn,
Perdeleri çek.
Rüzgar býraksýn fýsýldamayý,
Pencere kenarlarýndan inlemesin,
Gideni getirmesin hiçbir fýsýltý,
Rüzgar býraksýn fýsýldamayý.
Bölerken suskunluðunu gürüldeyen gök,
Yaðmur taneleri dokunmasýn tenlere,
Deðmesin yabancýlara teni,
Kýzgýn bir kadýn gibi gürülderken gök.
Zaman ah zaman bir sinsi yýlan,
Ne de hýzlý akýp gider,
Bütün keþkeler, piþmanlýklar,
Zamanda býrakýlamayanlardandýr,
Ah zaman bir sinsi yýlan.
Yum yorgun kirpiklerini,
Sinsice girsin rüyalarýna,
Kýsa zamanlar da yaþa, zamana býrakýlanlarý,
Yum yorgun kirpiklerini.
Söndü yanan son mum,
Titremez artýk ruh aydýnlýðýnda,
Duvarlara vurmaz gölgeler,
Söndü yanan son mum.
Hamdi Güngör
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.