küçücük gecemde benim, ne yazýk rüzgârýn yapraklarla buluþmasý var küçücük gecemde benim yýkým korkusu var
dinle karanlýðýn esintisini duyuyor musun? bakýyorum elgince ben bu mutluluða baðýmlýsýyým ben kendi umutsuzluðumun
dinle karanlýðýn esintisini duyuyor musun? þimdi bir þeyler geçiyor geceden ay kýzýldýr ve allak bullak ve her an yýkýlma korkusundaki bu damda bulutlar sanki, yaslý yýðýnlar misali yaðýþ anýný bekliyorlar
bir an ve sonrasýnda hiç. bu pencerenin arkasýnda gece titremede ve yeryüzü giderek durmada bu pencerenin arkasýnda bir bilinmez seni ve beni merak ediyor ey baþtan aþaðý yeþil! yakýcý anýlar gibi ellerini, býrak benim aþýk ellerime ve dudaklarýný varlýðýn sýcak duygusunu benim sevdalý dudaklarýmýn okþayýþýna býrak rüzgâr bizi götürecek rüzgâr bizi götürecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Furuğ Ferruhzad Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.