PENCERE
Bir pencere, bakmaya
Bir pencere, duymaya
Bir pencere, yeryüzünün yüreðine ulaþan týpký bir kuyu gibi
Tekrarlanan mavi þefkatin enginlerine açýlan.
Yalnýzlýðýn küçücük ellerini
Cömert yýldýzlarýn verdiði gece bahþiþi kokularýyla
Dolduran bir pencere
Belki de konuk etmek için güneþi þamdan çiçeklerinin gurbetine
Bir pencere, yeter bana
Oyuncak bebeklerin ülkesinden geliyorum ben
Bir resimli kitap bahçesinde
Kâðýt aðaçlarýn gölgesi altýndan
Toprak yollarýnda geçip giden
Kurum mevsiminden, kýsýr aþk ve dostluk deneylerinin
Sýralarýnda veremli okullarýn
Alfabelerin soluk harflerinin büyüdüðü yýllardan
Ve karatahtaya taþ sözcüðünü yazar yazmaz çocuklar
Ulu aðaçlardan sýðýrcýklarýn çýðlýk çýðlýða kanat çýrparak
Uçup gittikleri
O andan
Etobur bitkilerin köklerinden geliyorum ben
Ve hâlâ baþým
Dopdolu
Bir deftere toplu iðnelerle
Çakýlan
O kelebeðin yabancý sesiyle
Asýlýnca güvenim adaletin koptu kopacak ipiyle
Ve bütün kentte
Parýldayan ýþýklarýmýn yüreðini parça parça edince onlar
Koyu renk mendiliyle yasanýn, baðladýklarýnda
Aþkýmýn çocuksu gözlerini
Ve isteðimin acý þakaklarýndan
Fýþkýrdýðýnda kan
Yaþamým artýk
Hiçbir þey olmadýðýnda, hiçbir þey olmadýðýnda duvar saatinin
tiktaklarýndan baþka
Anladým birden yolum yok yolum yok yolum yok
Çýlgýnca sevmekten baþka
Bir pencere yeter bana bir tek pencere
Bilince ve bakýþa ve suskunluða
Ýþte öylesine boy atmýþ ki ceviz fidaný
Anlatabilir artýk genç yapraklarýna tüm bir duvarý
Ve sor aynadan
Adýný kurtarýcýnýn
Ve iþte senden daha yalnýz deðil mi
Ayaklarýnýn altýnda titreyen yeryüzü?
Yýkýntý elçiliðini, peygamberler
Kendileriyle birlikte getirmediler mi çaðýmýza?
Ve yankýlarý deðil mi o kutsal metinlerin
Bu patlamalar art arda
Bu zehirli bulutlar?
Ey dost, ey kardeþ, ey herkes!
Yazýn tarihini gül soykýrýmýnýn
Aya vardýðýnýzda!
Düþler
Ne kadar safsalar o yükseklikten düþer ölürler
Þimdi dört yapraklý bir yoncayý kokluyorum ben
Eski düþüncelerin gömütünde boy atmýþ yonca
Ve soruyorum saflýðýn ve bekleyiþin kefeninde toprak olan o kadýn
gençliðim miydi benim?
Çýkabilecek miyim yeniden o merak merdivenlerinden?
Merhaba diyebilecek miyim o iyi Tanrý’ya çatýlarda dolaþan?
Seziyorum zaman geçip gitti artýk
Seziyorum an, tarihin yapraklarýndan benim payýma düþendir
Seziyorum aldatýcý bir aralýktýr bu masa saçlarýmla o garip ve kederli
adamýn elleri arasýnda
Bir þey söyle bana
Teninin tüm sevgisini sana baðýþlayan insan
Ne istiyor diri kalma duygusundan baþka?
Bir þey söyle bana
Kýyýsýndayým pencerenin
Ve güneþle baðlantýda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Furuğ Ferruhzad Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.