Sapý eðri bir pipo gibi, aðza kurulmuþ, Ya da bir Melek gibi berberin ellerinde, Yaþayýp gidiyorum iþte öyle oturmuþ Bardaklar arasýnda, duman yelkenlerinde.
Tatlý yaralar açar içimde binlerce düþ Sýcak dýþkýlar gibi boþ bir güvercinlikte; Bakarým ki yaramýn kabuklarý soyulmuþ, Kanýyor yüreðim altýn sývýyla birlikte.
Sonra, bütün düþleri yalayýp yuttuðum an, Ýndirince mideye otuz kýrk bardak birayý, Bir boþalma gereði sýkýþtýrýr o zaman.
Lübnan selvilerinin Tanrýsý gibi tatlý, Sidiðini göklere, yükseklere attýran Ben kulunuzu baðýþlayýn siðilotlarý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arthur Rimbaud Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.