Ağlatılanlar

Birlikte dinlerdik hüzünlü þarkýlarý.

Yaþanmasýn diye öðüt olurdu her bir notasý.
Amma olmadý, yaþandý…
Þimdilerde dinlediðim her hüzün baz beste ”can yakar”
Seni hatýrlatýr, aðlamazsam aþkýn hatýrý kalýr.


Yoksunluðunu yazan telaþlarýn güftesi çýnlatýyor kulaklarýmý.
Ikýna ýkýna dökülüyor kollarýmdan yumruklar.
Bir yarýsý boþ olan yataðýmýn hicranýný taþýyorum içimde.
Yataðým gibi kalbimin de ortadan ikiye ayrýldýðýný sanýrdým.
Bir yarýsýný nev-i þahsýma münhasýr melodiler
Diðer yarýsýný þahsýna münhasýr dizeler anlatýr, derdim.
Amma lakin öyle deðilmiþ,
Sen kalbimin tamamýný fetih etmiþsin.


Gel!
Gel de al, kalbimi aldýðýn gibi, yataðýmýn diðer tarafýný da al!
Isýt, buz gibi çarþaflara nüfus eden ürkekliðimi.


Üç maymunu oynayan þizofrenliklerden sýkýldým.
Herke “duydu” seni sevdiðimi.
Herkes “gördü” yokluðunda –geberdiðimi.
Sadece sen kadýným, “bilmezden” gelirsin dünyanýn üçüncü ihtilalini.


Beni böyle bitap düþüren, y’aramazlýðýn bitsin gayrý ?


Tekerleme gibi ayný þeyleri yazýp duruyorum, bak…


Yokluðunu bile bile cümle âlem seni baðýrýyor bu þehirde!
Ve ben “duymazdan ve görmezden” gelmiyorum asla.
Nefesimin kesileceðini “bilsem de”.


Ela tebessümlerinin deryasýnda süsleniyor hayallerim.
Sancý kokan zamanda arýyorum yarýnlarýmý.


Tüm bunlara raðmen,
Bütün bunlar þahit olsun ki….
Sensizliðin hasreti ile katledilmekten usanmadým!
Gözlerim bu denli dolmuþken,
Sadece varlýðýna,
Yalnýzca dokunuþuna,
Sýmsýký sarmalayýþýna “muhtacým”.
Baþ tacým…


_________Aþk ile...Emrah Saðlam
Sosyal Medyada Paylaşın: