BİR MASAL

Ne güzel günlerdi onlar
Onunla el ele kýrlarda güle oynaya
Mutlu hayaller kura kura.
Çocuktuk çocuklar düþlerdik
Ben ilki erkek olsun derdim
O ilkini kýz isterdi.
Karþý komþumuzdu,
Gecelerimiz pencere önünde geçerdi.
Camdan cama iþaretle konuþur,
Ertesi gün buluþurduk.
Ne güzel günlerdi onlar.
Ne oldu birden
Perdeler açýlmaz oldu.
Aylardýr yüzünü göremez oldum.
Sabahlarý yolunu gözledim,
Ekmek gazete almaya da çýkmaz oldu.
Gündüzlerim,gecelerim pencere önünde geçiyor
Çaresizim...
Perdeleri hiç oynamýyor artýk.
Gurup gurup insanlarý görüyorum
Onlarý ziyarete gelenleri.
Kalabalýklar içinde delikanlýlarý görüyorum,
Temiz kýyafetli, takým elbiseli.
Ve onun perdeleri hiç oynamýyor artýk.
Dolanýyorum odanýn içinde o köþe,bu köþe.
Günler günleri,aylar aylarý kovalýyor
Ve bir gün...
Bitsin bu çile beynim düþünmesin diyorum
Gözlerim kararýyor...
Elime geçen jileti vuruyorum bileklerime.
O fýþkýrýyor. . . ta karþý duvara.
Aylar sonra görüyorum yüzünü duvarda kanlar içinde.
Sonra yavaþ yavaþ,damla damla
Terkediyor vucudumu.
Yavaþ yavaþ kanýma girdiði,
Benim olduðu günleri hatýrlýyorum.
Þimdi adým adým terkediyor beni.
Karþý duvardaki kan süzülüyor aþaðýya
Bir kaç koldan. . .
Kýzýl bir ahtapot gibi geliyor üstüme üstüme
Korkuyorum. . . ne olacak þimdi?
Bir yardým edenim de yok.
Ve onun perdeleri de hiç oynamýyor artýk.
Derin bir sessizlik kulaklarýmda,
Gözlerim kapanýyor ve. . . yýðýlýyorum oraya.
Sonra ezan sesleri . dualar ,uzaktan uzaktan
Dürtüp uyandýrýyorlar sanki beni.
Dizi dizi mermer mezarlarý görüyorum. . . ürküyorum.
Bir gözümü açabilsem,
Bir parmaðýmý oynatabilsem,
Anlayacaklar henüz ölmediðimi,
Anlayacaklar damarlarýmda
Ondan bir kaç damla henüz kaldýðýný.
Ah zalim imam nasýl bakmazsýn nabzýma,
Nasýl anlamazsýn onun henüz attýðýný.
Kürek kürek toprak geliyor üstüme
Bir gürültü bir hýþýmla.
Aniden bir çýðlýk. . . dua seslerini bastýrýyor,
Beni de gömün yanýna diyor.
Yerlere atýyor kendini,
Saçlarýný yoluyor hýçkýra hýçkýra.
Aylardýr görmediðim o yüzü görüyorum
Periþan çýrpýnýyor þimdi.
. . . Ah bir parmaðýmý oynatabilsen.
Nafile. . . üstümdeki toprak yýðýný yükseliyor,yükseliyor,
Hýçkýrýklar dua sesleri yavaþ yavaþ duyulmaz oluyor.
Her sabah onu görüyorum
Elinde çiçekle baþucumda gözyaþý döküyor,
Otlarý temizliyor,taþlarý diziyor hergün,
Hergün geliyor.
Sonralarý gün aþýrý daha sonra haftasonlarý sadece.
. . . Yýllar oldu uðramaz oldu.
Yavaþ yavaþ girmiþti kanýma,
yavaþ yavaþ çýktý vucudumdan,
Yavaþ yavaþ uzaklaþtý mezarýmdan.
yýllar sonra kutsal günlerden bir gün
Bir kadýn ayrýldý kalabalýklar arasýndan.
Orta yaþlý ,kýr saçlý , omuzlarý çökmüþ,beli bükülmüþ
Belli ki hayatýn yükü aðýr gelmiþ ona.
Elinde bir çocuk eli, sýmsýký tutunmuþ ona.
Ayak ucumda durdular,
Bozulmaya yüz tutmuþ mezara baktýlar baktýlar.
Geçen bunca yýldan sonra yine,
Gözleri dolu dolu oldu kadýnýn.
Çocuk sordu. . . Kim yatýyor burada,
Bu isimsiz mezarda?
Mendille kapadýðý aðzýndan boðulurcasýna
Baban baban diyebildi kadýn ve. . .
Koþar adýmlarla uzaklaþmaya baþladýlar
Kabahatten kaçar gibi.
Aniden durdu çocuk
Kurtuldu anasýnýn elinden koþarak geldi
Birþeyler karaladý,
Ayak ucundaki çürümüþ tahtaya.
Belli ki yeni öðreniyordu yazmayý
Ancak beþ harf sýðdýrabildi içine.
BABAM. . . diye yazdý.
Bir kez daha,bir kez daha kahroldum
Þu topraðýn altýnda.
Mevsimsiz açan çiçeðin çilesimi bu
Çekilen çile. . . yoksa
Erken öten horozun kaderimi
Þu topraðýn altýnda kahrolan.
Çocuktuk çocuklar düþledik,
Düþledik de aþamadýk töreleri.
Delemedik kurallarý. . . ve
Düþlerimizin vebalini
Bir günahsýz yetime yükledik.

A.Ý.A.18.12.96


Sosyal Medyada Paylaşın: