YAKINMA
Sanki bacasýndan çýktýk da Kapýkulenin
Yayýldýk euro semalaýna bir beyaz duman gibi
Yayýldýk da yok olmadýk duman misali
Henüz ayaktayýz fakat çaresiz.
Gerçekler çok acý...
Kimimiz lisaný unuttuk
Kimimiz ezaný.
Çan sesine kulak vermedik
Domuza da el sürmedik
Günde bir kaç Ýþe koþtuk
Sabah karanlýk demedik
Akþam yorulduk demedik
L"akin ortada kaldýk çaresiz.
Yüzbinlerle koþtuk vatana her yaz
Döviz akýttýk oluk oluk.
Biz sevdik... sevilelim istedik
Lakin ortada kaldýk çaresiz.
Suç bizde deðil...
Bizi buraya satanlarda
Satýp da yan gelip yatanlarda.
Ortada kaldýk çaresiz.
Kurtulmak için ortadan
Geriye mi dönelim... fakirliðe
Geri kalmýþlýða, tembelliðe, rüþvete
Yoksa... ileriye mi ?
Doðruya, güzele, hakka hukuka mý ?
En doðrusu...
Öz kültürü sýrtlayýp omuzlara
Ýleriye... yeniliðe, saygýnlýða
Sevmeye, sevilmeye.
Ne Arabýn þeriatý
Ne Almanýn Kilisesi , Çaný
Öz kültür ve inanç ile kapladýk
Euro selamlarýný.
Yine onlarla varýz
Geçmiþte olduðu gibi.
Ayaktayýz baþýmýz dik henüz
Fakat ortada kaldýk çaresiz
Ve de desteksiz. A.Ý.A 12.01.96
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.