Zer(dali)

aks’in sisin s-özün kuru kuruya orgazmýdýr þiir dediðin

simyevi kayýsýlar kurutuyorum
çöl yeli deðirmi çir bahçelerinde
güle kaftan, þerbete katran giydiriyorum
Zer, yayýmý ger, oklan bende!
nereye gideceðini biliyorum

yine bir bahçe günü
sular ýþýk emziriyor
seni topraðýn çatlak dudaðýyla bekliyorum
zarlarýn nemleniþ takvimi
eriðe hazýrlanan zerdali mevsimindeyiz
gel mandalina çizelim turunç dallarýna

rüzgarýn damarlarýnda
ýslýk gibi dolaþtým
sonbaharýn son çeyreðinde
tatlarým felç arýlardan kalma bal bozumu
karanfil söküyor
bir çýnarýn köküne reyhan kokularý ekiyorum
ya Zer dalýmý bulutuna baðla
senle nemlensin gövdem

yanýlgýnýn kafesinde
bukalemun bir kalbin
pigment bozukluklarýný saklýyorum
renklerin hepsi özürlü
kýrmýzý topal, lacivert kör
baktýðým tuvaller soluyorlar teker teker
ey Zer, bana baþka bir renk ver!

sesimin yufkasýnda kirpiler yuva(r)lanýyor
geceyi avucumda sýkýyor,
süreyya’yý damlatýyorum bir fecrin burnuna

periyodik cetvelinin ortasýnda
elem element eridim
soy aynamý yýkýyorum
cama çeviriyorum çerçevesini
sýrlar dökülüyor içimden
adým yok
ey Zer!
gel, bana bir ver!

mç-fhrn-jir
Sosyal Medyada Paylaşın: