Resim
Nerde tasa duymadan yaþadýðým o günler
Bereketin nerde Rabbim, rahmetin nerde
Çavdar ekmeði yenen kerpiç evlerde
Sorulan ben olurum.
Kimse duymaz çilesini tütmeyen ocaklarýn
Tanrým ne olursun yüzümüze bak.
Dolaþýr sokaklarda dilenciler aç çýplak
Yorulan ben olurum.
Düþmez bir damla yaðmur, kavrulur toprak
Ve çýplak ayaklar basamaz yere.
Dudaklarý susuzluktan þerha þerha bin kere
Yarýlan ben olurum.
Ve bütün yetimlerin yüreði bende sýzlar
Aðlar içimde her akþam isimsiz anasýzlar
Oyuncaksýz, salýncaksýz, kucaksýz çocuklara
Sarýlan ben olurum.
Kalkmaz karanlýklar üzerimizden
Ölüm kol gezer her yerde.
Ve kurþunlar sýkýlýr uzak köylerde
Vurulan ben olurum.
Ezanlar yükselir sonra minarelerden
Bütün camilerde sabýr, el-pençe divan durur.
Secdeye varýr alýnlar, Kur’an okunur
Durulan ben olurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Bülent Bakiler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.