VUSLAT

Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar,
Ömrün bütün ikbalini vuslatta duyanlar,
Bir hazzý tükenmez gece sanmakla zamaný,
Görmezler ufuklarda, þafak söktüðü aný...

Gördükleri ru’ya ezeli bahçedir aþka;
Her mevsimi bir yaz ve esen ruzgarý baþka.
Bülbülden o eðlencede feryad iþitilmez;
Gül solmayý; mehtab, azalýp gitmeyi bilmez...

Gök kubbesi her lahza, bütün gözlere mavi...
Zenginler o cennette fakirlerle müsavi;
Sevdalarý hülyalý havuzlarda serinler,
Sonsuz gibi, bir fiskiye ahengini dinler.

Bir ruh, o derin bahçede bir defa yaþarsa
Boynunda O’nun kollarý, koynunda O varsa,
Dalmýþsa O’nun saçlarýnýn rayihasiyle,
Sevmekteki efsunu duyar her nefesiyle.

Yýldýzlarý, boydan boya doðmuþ gibi, varlýk
Bir mucize halinde o gözlerdendir artýk.
Kanmaz, en uzun buseye, öptükçe susuzdur
Zira, susatan zevk, o dudaklardaký tuzdur.

Ýnsan ne yaratmýþsa yaratmýþtýr o tuzdan...
Bir sýr gibidir azçok ilah olduðumuzdan.
Onlar ki bu güller tutuþan bahçededirler.
Bir gün nereden hangi tesadüfle gelirler?

Aþk, onlarý sevkettiði günlerde, kaderden
Rüzgar gibi bir sevk alýr, olduklarý yerden.
Geldikleri yol, ömrün ýþýktan yoludur o!
Alemde bir akþam ne semavi koþudur o!

Dört atlý o gerdune, gelirken dolu dizgin,
Sevmiþ iki ruh ufku görürler daha engin,
Simalarý her lahza parýldar bu zeferle;
Gök, her tarafýndan, donanýr meþ’alerle!

Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar,
Varlýkta bütün zevki o cennette duyanlar
Dunyayý unutmuþ bulunurken o sularda,
-Zalim saat ihmal edilen vakti çalar da-

Bir an uyanýrlarsa leziz uykulardan,
Baþtanbaþa, heryer kesilir kapkara, zindan...
Bir faciadýr böyle bir alemde uyanmak...
Günden güne, hicranla bunalmýþ gibi, yanmak...

Ey tali! Ölümden ne beterdir bu karanlýk!
Ey aþk! O gönüller sana maloldular artýk!
Ey vuslat! O aþýklarý efsuna ramet!
Ey tatlý ve ulvi gece! Yýllarca devam et!
Sosyal Medyada Paylaşın: