Yol Düşüncesi

Bu defa farkýna vardým ki ihtiyarlamýþým.
Hayatý bir camýn ardýnda gösteren týlsým
Bozulmuþ, anlýyorum, çýktýðým seyahatte.
Cihan ve ben deðiliz artýk eski hâlette.
Mýsýr ve Suriye, pek genç iken, hayâlimdi;
O ülkelerde gezerken kayýdsýzým þimdi.
Bu gözlerim, medeniyetlerin býraktýðýný,
Beþ on yýl önce, görür müydü, böyle taþ yýðýný?
Bugünse yeryüzü hep madde, her ufuk maddî.
Demek ki alemin artýk göründü serhaddi.

Ne Akdeniz’de þafaklar, ne çölde akþamlar,
Ne görmek istedim Nil, ne köhne Ehrâmlar,
Ne Bâlebek’te Latin devrinin harâbeleri.
Ne Biblos’un Adonis’ten kalan sihirli yeri,
Ne portakallarý sarkan bu ihtiþamlý diyâr,
Ne gül, ne lale, ne zambak, ne muz, ne hurma ne nar,

Ne Þam semasýný yalel’le dolduran þarký,
Ne Zahle’nin üzümünden çekilmiþ eski raký,
Felekten özlediðim zevki verdiler, heyhat!
Bu hali, yaþta deðil, baþta farzeden bir zat
Diyordu: "Ýnsana çarmýhta haz verir iman!"
Dedim ki: "Hazreti Ýsâ da genç imiþ o zaman."

Eðer mezarda, þafak sökmiyen o zindanda,
Cesed çürür ve tahayyül kalýrsa insanda,
- Cihan vatandan ibarettir, itikadýmca -
Budur ölümde benim çerçevem, murâdýmca;
Vatan þehirleri karþýmda, her saat, bir bir;
Fetihler ufku Tekirdað ve sevdiðim Ýzmir;
Þerefli kubbeler iklimi, Marmara’yla Boðaz;
Üzerlerinde bulutsuz ve bitmiyen bir yaz;
Bütün eserlerimiz, halkýmýz ve askerimiz;
Birer birer görünen anlý þanlý cedlerimiz;
Ýçimde dalgalý Tekbir’i en güzel dinin;
Zaman zaman da "Neva-Kar’ý" doðsun, Itrî’nin.
Ölüm yabancý bir alemde bir geceyse bile,
Tahayyülümde vatan kalsýn eski haliyle.
Sosyal Medyada Paylaşın: