Mors

Gördüm o biçiciyi, iþinin baþýndaydý tarlada
Kesip biçerek ilerliyordu kocaman adýmlarla
Batan günün kýzýllýðý geçiyordu iskeletin içinden
Karanlýkta her nesne titrer ve gerilerken
Týrpandaki yalazý izliyordu insanoðlu
Ve utku kemerleri altýnda görkem dolu,
Utku esriði utkunlar devriliyordu peþpeþe
O güzelim Babil’i çeviriyordu çöle
Tahtý daraðacýna, sehpayý saltanata
Gülleri gübreye, çocuklarý kuþa
Hazinleri küle, analarýn yaþýný sele döndürüyordu
Haykýrýyordu kadýnlar: geri ver çocuðumuzu
Sen alýp gidesin diye mi dünyaya getirdik biz onu?
Yeryüzünü feryatlar kaplamýþtý dört yandan
Etsiz parmaklar fýþkýrýyordu sefalet yataklarýndan
Buzlu bir yel uðulduyordu yüzbinlerce kefende
Kara týrpan altýnda çýlgýna çevrilen kitle
Karanlýkta benziyordu kaçan bir korkmuþ sürüye
Çiðnediði her yerde herþey ürkü, yas ve gece!
Arkada, alný tatlý bir ýþýkla yýkanan melek
Ruhlarýn demetini taþýyor gülümseyerek
Sosyal Medyada Paylaşın: