“Senin gibi bir aþk çiçeði ne yapar Seher vakti yaðdýðýnda yaðmurlar? ” Diye mezar sordu güle. “Ya senin o kuyu gibi aðzýna Düþen insan ne yapar daha sonra? ” Diye sordu ona gül de.
“Ey karanlýk mezar, amber ve bal Kokusuna döner o damlacýklar Anladýn mý beni þimdi? ” Mezar da dedi ki “Ey dertli çiçek, Melek olup göklerde süzülecek Ýçime düþen her kiþi.”
(1837)
Fransýzca’dan çeviren: Tozan ALKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Victor Hugo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.