SANAT VE HALK

I
Kývançtýr sanat, sevinç kaynaðýdýr,
Fýrtýnada alev alev tutuþur,
Iþýðý, aydýnlatýr mavi göðü,
Sanat görkemidir tüm insanlýðýn
Gözlerindeki kývýlcýmdýr halkýn,
Tanrýnýn alnýndaki yýldýz gibi.

Bir þarkýdýr sanat, eþsiz bir ezgi!
Gönendirir barýþçý yürekleri,
Erkekler kadýnlarýna fýsýldar,
Aðaçlara doðru yükselir kentten,
Bütün insanlar hep bir aðýzdan,
Uyum içinde o þarkýyý söyler.

Sanat; insanlýðýn düþüncesi!
Kýrar prangalarý, zincirleri,
O tatlý diliyle ele geçirir,
Onundur Tibet, onundur Ren nehri.
Sanat özgür kýlar köle halklarý,
Özgür halklarý ise devleþtirir.


II
Ey güzel ülkem,yenilmez Fransa!
O güzel ezgili þarkýný söyle!
Þarkýný söyle ve gökyüzüne bak!
Sevinç dolu, derinden gelen sesin,
Umududur bütün bu yeryüzünün
Kardeþliðin halký, ey soylu halk!

Güzel halkým þarkýný sabaha söyle!
Akþam olunca bir daha söyle!
Bilirsin ýþýldar iþleyen demir,
Aldýrma geçmekte olan yüzyýla,
Aþkýn þarkýsýný söyle yüksek sesle,
Ve özgürlüðün þarkýsýný haykýr!

Þarkýsýný söyle kutsal Ýtalya’nýn,
Topraða gömülen þu Polonya’nýn,
Yüreði kan aðlýyor Napoli’nin,
Macaristan can çekiþiyor bak!
Dinleyin zorbalar, þarký söylüyor halk
Aslanýn kükreyiþini dinleyin!

Sosyal Medyada Paylaşın: