Bahçelerde koþardýk kiraz toplamaya Paros mermeri gibi güzel ak kollarýyla Aðaçlara týrmanýr, dallarý eðerdi. Yapraklar ince ince ürperirdi rüzgarda. Ak gerdaný güneþle, gölgeyle dalga dalga Al meyvaya uzanýrdý incecik parmaklarý. Kirazlarýn her biri bir ateþ damlasýydý. Ardýsýra çýkardým; bacaðýný açarken Tutuþan gözlerime usulca ’susun! ’ derdi Sonra þarký söylerdi. Bazen ak diþlerinde türkü yerine meyva -Týpký o güzel erden, o yabanýl Diana- O güzelim aðzýyla kiraz sunardý bana. Dudaðýmda, konarken, bir sevda gülücüðü Düþürürdüm kirazý, alýrdým öpücüðü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Victor Hugo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.