Bu Çiçek, Senin İçin

Doruktan senin için kopardým bu çiçeði
O sarp bayýrdan hani, suya iner eteði
Kartalýn bildiði yalnýz ve yaklaþabildiði
Sessizce seprilmiþti kayanýn çatlaðýnda.
Gölgeler yýkýyordu burnun saðrýlarýný
Açýkça görüyordum: bir yengi alanýnda
Nasýl kýzýl ve parlak bir utku anýtý
Olanca görkemiyle bir anda kurulursa
Ýþte týpký öylece
Güneþin gömülüp gittiði yerde gece
Bulutlardan bir tak yapýyordu kendine.
Yelkenliler bir bir erirken uzakta
Birkaç çatý eðimli bir vadinin dibinde
Parlayýp görünmekten ürker gibiydi sanki.
Sevdiðim, senin için kopardým bu çiçeði!
Evet, rengi uçuk ve koku yok tacýnda
Çünkü kökü daðlarýn bu çetin yamacýnda
Yalnýz su yosununun acý tuzunu içmiþ.
Dedim ki: garip çiçek, þu tepenin üstünden
Bulutlarýn, yosunun ve teknenin gittiði
Uçsuz bucaksýzlýða yolcu olmalýydýn sen.
Git öyleyse bir kalbin
Herþyeden daha derin uçurumunda daðýl
Baþka bir acun olan o göðüste sol artýk
Göðün seni sular için yarttýðý besbelli
Ben’se Sevda’ya adadým iþte seni!
Rüzgar birbirine katýyordu sularý;
Yavaþ yavaþ silinen
Belirsiz bir ýþýk kalmýþtý yalnýz günden
Ah! nasýl acýlýydým ve nasýl da derinden! ..
Düþler içindeydim ve kapkaranlýk Gece
Sonsuz titreyiþlerle doluyordu içime.
Sosyal Medyada Paylaşın: