Zaman Denilen Büyü
Zaman hiç kullanýþlý deðil. Çoðu kez
anýlar bizi yaþar. Orada çýktým kýrýlan bir þafaða
yalandan çatlamýþ kent; boþluk biriktiriyor
üstelik pusularý rengarenk. Hep çarpýþtým
beynime dadanan halkýn uzak yüzüyle
bozgun üstüne bozgun, her buluþmanýn sonu ýssýz uðultu.
Ýyi ki yanlýþým, yanlýþ yerdeyim. Hazýrým yýrtýlmaya
ve meraktasýn sen, avucunda zaman denilen kuyu
çalkalanýrsýn, aðrýyým sana, bu iþin sonuysa
silinen bir kelime. Biterim, iþte budur verilen bana.
Bir aþk için kýtalar batýran deprem, geceler kuran usta
eritilen giz, dilimi kopartan köpük: Öldüren kanama.
Býktým bozbulanýk olmaktan. Ne varsa bir intikam
ufuklar is biriktiriyor. Sen, her þeyin yazýlýp durduðu yara
bu yüzden an olunur, sorulurum her baþlangýçtan.
Ezberimdedir toprakla su; boþluða açýlan dünya
nasýl da alýþkýn parçalanmaya. Ah! o yalnýzlýklar
uzak daðlarýn yankýlarý. içinizdeki kuþlarý býrakýn
geniþlesin gökyüzü. Buza düþen kor anlamýný soðusun
bir im verilsin ona, zehir yeþili bir sokak olsun.
iþte sonunda koptum sizden, sürtünmenin ýsýsý oldum
artýk kaybedin beni, bir kýyý gibi orada unutun
kör bir gökyüzü seçecek sizi,
ateþe bir deniz gömeceksiniz
paramparça ve bir karabasandan söküle söküle
daha bir koyulaþacak korkunuz.
Ama kaçamam bundan. Siz aðzýmdaki þarkýda saklanýn
bir öfke seli içindeki kandan kurtarýn beni
bir eliniz kaðýt, bir eliniz kalem olsun
beni gönderilecek bir haber gibi sarýn.
Bir çocuktan gidilen yolda baþlatýn kýþý, aþk ölsün
delik deþik bir kar yaðdýrýn içinize
beni kopartýn ama bu yazýlsýn bir gülün açýþýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.