Yara Yara İçinde

Bak, bu beyaz karanfil senin akþamýn olsun
Hohlayýp onunla silersin kalbini
Ne zaman yüzüne çalýþsam gökyüzü oluyor
Göðsün yaz içinde
Daðlara bakmaya koþuyoruz birlikte
Ama sen sýyýrýp gidiyorsun içimi.
Bir ýrmaktan aktýkça yýkandýðým
Kýlýç için dokunmuþtun ipektin kesinlikle
Bana kýzdýðýnda kuþ seslerine yenilirdin
Hýzlandýrýrdýn soluðumu
Harlý gövdene alýþtýrýrdýn
Tenin gelip de geceme vurunca
Soyunur çoðalýrdýn
Ýçimde, batýðýna aþýk bir denizin kokusu.
Bir býçaðýn iki yüzü, huysuz dilin
Nerede bir ayaklanma olsa iterdin kendini
Dokunsan sönerdi ateþ
Sabahý uyurduk isteseydin eðer
Bir okyanusla yarýþtýrýrdýn çýplaklýðýný
Saçlarýný topla ki boynunda alanlar açýlsýn.
Alným kanýyor, üstüme devriliyor uzaklýk
Alýp gidiyorsun iþte geveze günlerini.
Aþk deðil bu, yara içinde yara!

Kavram-Karmaþa, Eylül 2001
Sosyal Medyada Paylaşın: